حتما دیده اید برخی از افراد هنگام رب گیری مبادرت به ریختن روغن در رب گوجه می کنند. شاید تعجب کرده و دوست دارید علت آن را بدانید. بسیاری از افراد از قدیم الایام بر روی رب گوجه روغن می ریزند، اما شاید خودشان هم دلیل واقعی آن را ندانند و تنها صرف یک عادت یا توصیه بزرگترها این کار را انجام می دهند. اگر مایلید علت ریختن روغن در رب و دلیل علمی آن را بدانید حتما ادامه این مطلب را بخوانید.
بی شک آگاهی بیشتر به شما کمک می کند که دیگر هر کاری را چشم و گوش بسته و صرف توصیه دیگران انجام ندهید. به علاوه اگر روزی روزگاری کسی از شما پرسید علت ریختن روغن در رب چیست، شما پاسخی برای آن داشته باشید و مانند دیگران تنها به بالا انداختن شانه های خود و گفتن اینکه “ما هم شنیدیم خوبه” اکتفا نکنید.
ریختن روغن در رب گوجه مانع از کپک زدن آن می شود
یک علت ریختن روغن در رب به ویژه در رب های خانگی جلوگیری از کپک زدن رب است. یکی از مشکلاتی که بسیاری از خانم ها با آن دست و پنجه نرم می کنند کپک زدن رب ها بعد از چند بار استفاده است. رب های خانگی مواد نگهدارنده ندارند و در ظرف هایی نگهداری می شوند که مانند کنسروها خالی از هوا نیستند. بنابراین امکان ورود اکسیژن وجود دارد. خود رب هم دارای رطوبت بوده و بدین ترتیب شرایط رشد باکتری ها و کپک ها فراهم است.
البته مشکل کپک زدن در مورد رب های صنعتی نیز بعد از باز شدن پلمپ درب وجود دارد. بنابراین باید چاره ای اندیشید تا از کپک زدن و هدر رفتن رب جلوگیری شود. ریختن روغن در رب گوجه دقیقا همان راه حل هوشمندانه و خلاقانه است. بعد از آنکه رب را در ظرف مخصوص ریخیتید با قاشق روی آن را صاف کرده و نسبت به ریختن روغن در رب اقدام کنید.
در ریختن روغن در رب گوجه، نوع آن مهم نیست و می تواند روغن کنجد، زیتون و یا روغن مایع باشد. اما طبیعی است که از روغن جامد نمی توانید استفاده کنید. زیرا این روغن در مدت زمان کوتاهی سفت می شود و برداشتن رب را برای شما سخت می کند.
ریختن روغن در رب گوجه چگونه از کپک زدن جلوگیری می کند
در قسمت قبل گفتیم که ریختن روغن در رب گوجه مانع از کپک زدن آن می شود. اما دلیل آن توضیح داده نشد. در واقع چگونه است که وقتی روی رب یک لایه روغن می ریزید تا مدت بیشتری سالم مانده و کپ نمی زند؟ علت این امر بر می گردد به سبک بودن روغن نسبت به رب و سرنشین شدن آن. در واقع روغن مانند یک لایه محافظ روی رب را می پوشاند و از ورود هوا به داخل آن جلوگیری می کند.
پس علت ریختن روغن در رب گوجه معلوم شد. این کار یک لایه حفاظتی برای رب ایجاد کرده و از ورود اکسیژن به داخل آن جلوگیری می کند. بدین ترتیب حداقل تا زمانی که روغن روی رب باشد، قارچ ها و باکتری های مضر مجال رشد نمی یابند و شما بابت دور انداختن رب های کپک زده متضرر نخواهید شد. می بینید که چه ترفندهای ساده ای برای جلوگیری از خراب شدن خوراکی ها وجود دارد.
قدیمی ترها نیز بدون آنکه دلیل علمی ریختن روغن در رب را بدانند از آن بهره برده و رب های تولیدی خود را سالم تر نگهداری می کردند. شاید این سوال برایتان ایجاد شود که هربار که از رب بر میدارید باید روغن آن را تجدید کنید؟ پاسخ شما منفی است. نیازی به این کار نیست. کافی است ظرف رب را کمی کج کنید، مقدار مورد نیاز خود را بردارید و سپس روی رب را صاف کنید. روغن مجددا به بالای رب بر می گردد زیرا سبک تر است.
ریختن روغن در رب گوجه می تواند از گازدار شدن آن جلوگیری کند
اگر فضای کافی در یخچال ندارید و مجبور هستید رب گوجه های خانگی را خارج از یخچال و در جایی مانند زیرزمین نگهداری کنید حتما باید ریختن روغن در رب گوجه را در دستور کار قرار دهید. زیرا انجام این کار علاوه بر آنکه مانع کپک زدن رب ها می شود تا حد زیادی مانع از ترش و گازدار شدن آنها نیز می شود. گازدار شدن رب ناشی از گرما و تجمع برخی از بخارات در قسمت بالای رب و زیر درب ظرف می باشد.
اگر از روش ریختن روغن در رب گوجه استفاده کنید یک عایق ایجاد می کنید. در این حالت فضای خالی در ظرف باقی نمی ماند که بخارات بتوانند در آنجا تجمع کرده و باعث گازدار شدن رب شوند. پس روغن از این حیث نیز مفید است و از تبدیل شدن ظرف های رب به بمب های قرمز جلوگیری می کند.
ناگفته نماند که ریختن روغن تنها برای رب های خانگی نیست. زیرا رب های صنعتی نیز پس از باز شدن در معرض کپک و یا حتی گازدار شدن (البته در طولانی مدت) قرار دارند. پس می توانید با ریختن یک لایه روغن آنها را نیز بیمه کنید.
من شاغل و مجرد هستم. طبیعتا به همین دلیل خیلی نمیرسم آشپزی کنم و استفاده من از مواد غذایی که در یخچال هست مثل کنسرو رب گوجه فرنگی، بسیار محدود هست و به همین علت در اکثر مواقع به خاطر کپک زدن رب گوجه اجبارا اون رو دور میریختم. دفعه بعد یکم روغن در رب میریزم ببینم چه تاثیری میگذاره.